Trasa - Ciężkowice - Zborowice - Pławna - Cięzkowice

Rowerowe

Informacje

  • Dystans: 17.9 km
  • Czas trwania: 1 h 24 min
  • Poziom: średni
  • Suma podejść: 389 m
  • Suma zejść: 390 m

Przedstawiamy jednodniową ofertę spędzania czasu wolnego na obszarze Mikroregionu Pogórze w oparciu o idee Slow Food Travel. Tym razem rozpoczynamy wycieczkę na stacji kolejowej Bogoniowice – Ciężkowice. Zatrzymują się tutaj pociągi osobowe, głównie z Tarnowa i Krakowa do Nowego Sącza i Krynicy oraz kilka dalekobieżnych do Krakowa. Czas przejazdu z Tarnowa waha się od 35 do 50 minut w zależności od rodzaju pociągu.

Linia kolejowa nr 96 z Tarnowa przez Nowy Sącz do Leluchowa i Krynicy

Linia została oddana do eksploatacji 18 sierpnia 1876 roku, w dniu 46. urodzin cesarza Franciszka Józefa I.
W całości jest zelektryfikowana. Linia ta jest popularnie określana jako „kryniczanka”. Na wielu odcinkach wzdłuż linii kolejowej płyną rzeki: Poprad oraz Biała a także biegną widokowe drogi wojewódzkie nr 971 oraz 977. Jest to jedna z najpiękniejszych tras kolejowych w Polsce. Podobno w Ciężkowicach nie ma stacji kolejowej a tory ułożono w pewnej odległości, gdyż mieszkańcy obawiali się, że przejeżdżające pociągi spowodują, iż krowy przestaną dawać mleko…

Ze stacji kolejowej wyjeżdżamy na ruchliwą drogę wojewódzką nr 977. Skręcamy w lewo. Jedziemy tą drogą przez 4,5 kilometra. Jeśli zgłodnieliśmy to po 1,9 km, przy zbiegu ulic: Cieszki i Grunwaldzkiej tuż za skrzyżowaniem z ul. Krynicką znajduje się Burgerownia, do której warto wstąpić.

Po przerwie w Burgerowni kontynuujemy jazdę w kierunku Grybowa, ul. Krynicką. Dojeżdżamy do parkingu przy głównym wejściu do Rezerwatu Przyrody Skamieniałe Miasto. Rozpoczynamy zwiedzanie jednej z największych atrakcji turystycznych regionu.

Po zwiedzeniu rezerwatu, poznaniu legendy o powstaniu tego miejsca, pełni wrażeń wyruszamy w dalszą drogę. Jedziemy główną drogą w kierunku południowym, po drodze mijając po prawej stronie najbardziej charakterystyczną skałę rezerwatu – Czarownicę. Po przejechaniu 2 km skręcamy w lewo na boczną drogę, która prowadzi nas do Pszczelej Kuźni.

Po ciekawych warsztatach oraz zapoznaniu się z bzyczącym światem pszczół ruszamy na obiad. Miejscem posiłku będzie oddalona o nieco ponad kilometr na południe od Pszczelej Kuźni - Restauracja Spiżarnia, serwująca posiłki tradycyjnej kuchni polskiej. Spiżarnia znajduje się po lewej stronie drogi tuż za skrzyżowaniem drogi na Krynicę z drogą na Gorlice.

Po obiedzie, wracamy na główną drogę, kierujemy się na Grybów. Po przejechaniu 300 metrów, tuż przed znakiem informującym o końcu miejscowości Zborowice, skręcamy w prawo na widoczny most na rzece Biała.

 

Rzeka Biała

Prawobrzeżny dopływ Dunajca mający swoje źródło w Laskowej w Beskidzie Niskim a ujście do Dunajca w granicach administracyjnych Tarnowa, za Zakładami Azotowymi (obecnie Grupa Azoty S.A.) Biała ma charakter rzeki górskiej w górnym biegu, a podgórskiej w dalszym biegu. Długość rzeki to 104 km. Rzeka objęta jest monitoringiem powodziowym a punkty pomiarowe znajdują się m.in. w Pławnej i Ciężkowicach.

Za mostem skręcamy w prawo i przez pół kilometra jedziemy za drogą aż do przejazdu kolejowego, za którym skręcamy w prawo. Przed widocznym pomnikiem partyzantów AK i ludności cywilnej (na białym postumencie tablica z napisem upamiętniającym walki partyzantów w 1944 r. i poświęcenie miejscowej ludności) skręcamy w lewo. Po przejechaniu 1,7 km dojeżdżamy do Winnicy Manru.

Po zapoznaniu się ze specjałami winnicy, czas wracać do Ciężkowic. Do głównej drogi Tarnów - Grybów jedziemy tą samą drogą, którą przyjechaliśmy. Za mostem na Białej skręcamy w lewo.

Po przejechaniu 1,2 km skręcamy w prawo, w boczną drogę, którą jedziemy do końca. Następnie skręcamy w lewo w kierunku Ciężkowic. Po przejechaniu 800 metrów docieramy na widoczny po lewej stronie parking przy Wąwozie Czarownic. Tutaj możemy zrobić sobie półgodzinną przerwę i zejść do Wąwozu Czarownic, w którym znajduje się Wodospad Ciężkowicki wysoki na 15-20 metrów zbudowany z piaskowca w formie przewieszonych ambon. Latem woda leje się wąską strużką a zimą zamarzając może tworzyć olbrzymi lodospad. Duża wilgotność i brak promieni słonecznych nadaje miejscu specyficzny mikroklimat. Podobnie jak w pobliskim Skamieniałym Mieście skały są spękane i ciekawie uformowane, a także porośnięte rzadkimi gatunkami mchów i porostów.

Kontynuujemy naszą podróż po najciekawszych miejscach Ciężkowic. Tuż za parkingiem skręcamy w prawo w ulicę Spokojną. Po przejechaniu zaledwie 400 metrów docieramy do najnowszej atrakcji turystycznej miasteczka – Parku Zdrojowego. Czas na relaks.

Z Parku Zdrojowego ruszamy w kierunku Rynku ul. Spokojną, po 600 metrach skręcamy w prawo w ul. Słoneczną, a następnie w lewo w ul. Stawiska i zgodnie ze znakami drogowymi, w prawo,
w jednokierunkową ul. Batorego, którą docieramy na Rynek. Tu przerwa na pyszne lody produkowane według starych przepisów oraz przy wykorzystaniu lokalnych produktów.

 

Ciężkowice

Ciężkowice prawa miejskie otrzymało w 1348 roku, zaś w roku 1934 straciło je na 64 lata. To 2,5 tysięczne miasto jest jednym z najchętniej odwiedzanych miejsc w regionie tarnowskim. Na niewielkim obszarze znajdują się atrakcje turystyczne znane daleko poza granicami kraju: Skamieniałe Miasto czy Dworek Ignacego Jana Paderewskiego. Na uwagę zasługuje oryginalna drewniana zabudowa rynku z charakterystycznymi podcieniami czy też otaczany niezwykłą czcią wiernych obraz Pana Jezusa Miłosiernego, zwany obrazem Ecce Homo. Obraz namalowany na drewnie, miał być darem papieża Innocentego XI dla jednego z księży, za udział w modlitwach w intencji zwycięstwa króla Jana III Sobieskiego nad Turkami, w bitwie pod Wiedniem. Dzieło możemy oglądać w znajdującym się obok Rynku Kościoła Parafialnego pw. Pana Jezusa Miłosiernego i św. Andrzeja. Świątynia zbudowana w stylu neogotyckim w 1903 r., wg projektu Jana Sas-Zubrzyckiego, jest od 2003 Sanktuarium Pana Jezusa Miłosiernego. Na Ciężkowickim rynku na uwagę zasługują ponadto: ratusz z 1836 r., posąg św. Floriana – patrona miasta oraz najnowsza atrakcja – „Ławeczka Paderewskiego” autorstwa Ewy Fleszar z 2018 r. Ławeczka dzięki specjalnemu mechanizmowi odtwarza menuet C-dur opus 14 nr 1 w stylu Mozarta uważany za najpopularniejszy w dorobku Paderewskiego. Nagranie pochodzi z 1937 w oryginalnym wykonaniu artysty. Idealne miejsce na fotkę na Insta!

Z Rynku zjeżdżamy ul. 3 Maja w kierunku Tarnowa. Po 450 metrach, po prawej stronie ostatni przystanek dzisiejszej wycieczki – bardzo ciekawe Muzeum Przyrodnicze im. Krystyny i Włodzimierza Tomków. 

Do stacji kolejowej jedziemy drogą wojewódzką (tuż za muzeum skręcamy w prawo w ul. Krynicką), tak jak przyjechaliśmy.

 

Opracowano na zlecenie Lokalnej Grupy Działania Dunajec-Biała, Pogórzańskiego Stowarzyszenia Rozwoju oraz Stowarzyszenia „Na Śliwkowym Szlaku” przez Pana Marcina Pałacha.

dystans (km) wysokość m n.p.m.