Trasa - Wojnicz - Melsztyn - Wojnicz

Rowerowe

Informacje

  • Dystans: 32.8 km
  • Czas trwania: 1 h 59 min
  • Suma podejść: 361 m
  • Suma zejść: 361 m

Przedstawiamy jednodniową ofertę spędzania czasu wolnego na obszarze Mikroregionu Pogórze w oparciu o idee Slow Food Travel. Tym razem rozpoczynamy wycieczkę na parkingu przy cmentarzu komunalnym w Wojniczu przy ul. Tarnowskiej. Wygodne miejsce przesiadkowe, gdzie z samochodu czy roweru (zadaszona wiata rowerowa) można przesiąść się na busy i autobusy jadące w kierunku Tarnowa.

Na początek rozpoczynamy zwiedzanie nekropolii, w tym kwaterę wojskową żołnierzy z I wojny światowej oznaczoną jako osobny cmentarz wojenny nr 285.

Po wyjściu z cmentarza skręcamy w lewo, w ul. Tarnowską w kierunku centrum. Po przejechaniu około 600 metrów po prawej stronie ukazuje nam się piękny, drewniany jednonawowy kościółek o konstrukcji zrębowej pw. Św. Leonarda. Prawdopodobnie pierwsza świątynia powstała w XII w., a przy kościele był szpital dla ubogich wspomniany już w dokumencie biskupa Jana Lutkowica w 1465 roku. Obecna świątynia została wybudowana lub przebudowana w XVII wieku. W latach 1892-93 została gruntownie wyremontowana, w tym czasie została również oszalowana.

Po przejechaniu kolejnych 200 metrów docieramy na wojnicki Rynek, po drodze mijając znajdujące się po lewej stronie domy przy ul. Tarnowskiej 9 i 11, które zachowały ciekawą architekturę - są one kalenicami zwrócone do ulicy.

Św. Kinga i św. Jadwiga w Wojniczu

Na ścianie kamienicy pod numerem 29 „Findrówki” (obecnie mieści się tam izba regionalna) umieszczone zostały 2 tablice upamiętniające wizyty św. Kingi w 1239 r. oraz św. Jadwigi w 1394 r.

W 1239 r. w Wojniczu odbywał się zjazd możnowładztwa małopolskiego z okazji powitania Kingi, córki króla węgierskiego, późniejszej żony Bolesława Wstydliwego. Prawdopodobnie wtedy Wojnicz otrzymał prawa miejskie. Królowa Jadwiga, późniejsza święta odwiedziła Wojnicz 13 listopada 1394 roku. Być może powodem odwiedzin był fakt, iż wielu duchownych w Krakowie wywodziło się z Wojnicza, jak np. spowiednik królowej – Piotr z Wojnicza.

Z Rynku wyjeżdżamy ul. Krakowską by po przejechaniu 200 metrów skręcić w lewo w ul. Loretańską, która prowadzi nas do kapliczki przy skrzyżowaniu ul. Loretańskiej i ul. Wąwóz Szwedzki.

Przy kapliczce skręcamy w lewo w ul. Wąwóz Szwedzki. W tym miejscu 3 października 1655 r. rozegrała się bitwa pomiędzy wojskami polskimi Stanisława Lanckorońskiego, a wojskami szwedzkimi dowodzonymi przez króla Karola Gustawa. Polskie wojska osłaniały króla Jana Kazimierza, który uciekał przed armią szwedzką z Krakowa przez Wojnicz, a następnie Wiśnicz w kierunku Nowego Sącza.

Ostatecznie Szwedzi pokonali polskie wojsko a następnie zajęli Tarnów. Tuż za kapliczką, znajduje się kolejny malutki cmentarz z I wojny światowej. 

Po minięciu cmentarza jedziemy prawdziwym wąwozem ok. 400 metrów. Następnie, skręcamy w lewo i wyjeżdżamy z wąwozu. Przez kolejne 13 km jedziemy zielonym szlakiem rowerowym przez Rudkę, Grabno, Milówkę, Wolnicę (408 m) do Zawady Lanckorońskiej. Kolejne 3 km, to jazda w kierunku Melsztyna, ale wzdłuż niebieskiego szlaku pieszego. Docieramy do Melsztyna. Czas na zwiedzanie ruin zamkowych.

Po zapoznaniu się z historią tego niezwykłego miejsca, wracamy do Wojnicza. Jedziemy DW nr 980  w kierunku ronda w Roztoce. Mijając Zawadę Lanckorońską możemy zatrzymać się na odpoczynek oraz domowy obiad w gospodarstwach agroturystycznych. Po dojechaniu do ronda zmierzamy w kierunku Wojnicza DW nr 975. Przez 8 km jedziemy ruchliwą drogą przez Olszyny i Sukmanie. Dojeżdżamy do kolejnego ronda, na którym zjeżdżamy do centrum Wielkiej Wsi. Po przejechaniu 1,5 km skręcamy w lewo na Panieńską Górę. Swoją wędrówkę kontynuujemy pieszym czarnym szlakiem. Boczna droga prowadzi nas w kierunku Krzyża Jubileuszowego na Panieńskiej Górze. Następnie skręcamy w prawo (biała tablica kierunkowa) i udajemy się na szczyt Panieńskiej Góry drogą wzdłuż stacji Drogi Krzyżowej. Mijając wszystkie 14 stacji drogi krzyżowej w formie drewnianych krzyży docieramy na szczyt góry, pod krzyż z 2000 r.

UWAGA! Dojazd na rowerze na szczyt nie jest dla amatorów. Długie, strome podjazdy pokonają nieliczni. Sugerujemy pozostawienie rowerów przy którymś z supermarketów w centrum wsi i udanie się pieszo. 

Schodzimy z góry, trasą którą wchodziliśmy i po dojechaniu do głównej drogi skręcamy w prawo, a następnie w lewo, w kierunku widocznych supermarketów i OSP. Nieco dalej znajduje się kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. Budowę świątyni rozpoczęto w 1985 r. a w 2007 r. bp Wiktor Skworc konsekrował nowy kościół. Za kościołem odrestaurowany dwór rodu Stadnickich z XVIII w. Dziś mieści się w nim plebania. Obok dworu znajduje się figura św. Jana Nepomucena z XVIII wieku z herbem Szreniawa na postumencie. Naprzeciwko kościoła, przy głównej drodze znajduje się kamienna kapliczka przydrożna.

Kolejne 2,5 km to jazda drogą, która utraciła status wojewódzkiej, po wybudowaniu obwodnicy. Przy wjeździe do Wojnicza po lewej stronie drewniana dzwonnica z XVI w. oraz kościół – kolegiata pw. św. Wawrzyńca. Pierwotnie budowla była gotycka, istniała już w połowie XV w. W 1772 r. została spalona a następnie odbudowana w stylu barokowym. Kolejne zniszczenia miały miejsce podczas I wojny światowej. Po wojnie odbudowana i rozbudowana. Ostatnie przebudowy była kilkanaście lat temu, kiedy to wieżę podwyższono i pokryto nowym hełmem. Z kościołem związany był urodzony w 1720 r.
w Żegocinie Jan Duwall, który w latach 1752-1755 był prałatem wojnickiej kolegiaty. W 1783 roku został mianowany przez cesarza Józefa II pierwszym w historii biskupem tarnowskim, jednakże nigdy nie uzyskał papieskiego potwierdzenia swej nominacji i święceń biskupich, pozostając biskupem nominatem. Zmarł w 1785 roku w Tarnowie.

Rozglądając się przy kościele dostrzeżemy zarówno po jednej jak i drugiej stronie ulicy wały ziemne. To pozostałości po wałach kasztelańskich. Jesteśmy w centrum dawnego grodu, który otoczony był trzema pierścieniami wałów. Gród wojnicki zajmował obszar od ok 8 do 12 ha. Fortyfikacje powstały w XI w. i zostały rozbudowane w XIII–XIV w. Do dziś widoczny jest odcinek południowo-wschodni. Z wałami powiązany był system fos.

Po przeciwnej stronie ulicy – Pałac Dąmbskich w stylu angielskiego neogotyku z 1876 r. otoczony parkiem dworskim. Obecnie modernizowany.

Trasę kończymy na parkingu przed wjazdem na obwodnicę – w miejscu gdzie rozpoczynaliśmy wycieczkę. Spod kościoła dojedziemy tam przez ulicę Jagiellońską, plac targowy (tuż przed Rynkiem skręcamy w prawo) następnie w lewo na ul. Krzywą i po chwili w prawo w ul. Tarnowską. Po kilkuset metrach dojeżdżamy na miejsce.

 

Opracowano na zlecenie Lokalnej Grupy Działania Dunajec-Biała, Pogórzańskiego Stowarzyszenia Rozwoju oraz Stowarzyszenia „Na Śliwkowym Szlaku” przez Pana Marcina Pałacha.

dystans (km) wysokość m n.p.m.