Przedstawiamy jednodniową ofertę spędzania czasu wolnego na obszarze Mikroregionu Pogórze
w oparciu o idee Slow Food Travel. Tym razem rozpoczynamy wycieczkę w gospodarstwie agroturystycznym EkoSioło w Bistuszowej.
EkoSioło to teren o powierzchni 4 ha w malowniczej okolicy otoczonej lasem, które oferuje komfortowe warunki pobytu dla aktywnej turystyki oraz wypoczynku dla całej rodziny. W obiekcie znajduje się jezioro o powierzchni 30 arów z dwoma sztucznymi wyspami zasilanymi wodą z lokalnego strumyczka. Jezioro jest otoczone ścieżką spacerową prowadzącą po urokliwych mostkach, a na plaży usypanej z piasku można opalać się, pływać łódką po jeziorze czy wędkować. EkoSioło oferuje 34 komfortowe miejsca noclegowe, kuchnię, jadalnię, ogólnodostępny taras z grillem oraz miejsce na ognisko.
Z terenu gospodarstwa wyjeżdżamy na główną drogę. Skręcamy w prawo w kierunku Ryglic. Przez 3,4 km, po płaskim asfaltową drogą przez Bistuszową wjeżdżamy na Rynek w Ryglicach ul. Tuchowską.
Ryglice, to niewielkie liczące blisko trzy tysiące mieszkańców miasteczko, które otrzymało prawa miejskie w 1824 roku, natomiast utraciło je w 1934 r., by znów je otrzymać w roku 2001. Do najcenniejszych zabytków w miasteczku zaliczymy spichlerz, zespół pałacowo – parkowy oraz neogotycki kościół. Warto odnotować, iż w 1656 roku
w Ryglicach pobici zostali Szwedzi – na pamiątkę tego wydarzenia potok przepływający przez miasto nosi nazwę Szwedka.
Na Rynku w Ryglicach warto zobaczyć jedyny w Polsce pomnik „teściowej” - fontannę z postaciami naturalnej wielkości, matki z dzieckiem oraz babci, symbolizującymi rodziny czekające na powrót bliskich z emigracji. „Pogórzańska Penelopa”, bo tak nazywa się oficjalnie grupa rzeźb, których autorem, podobnie jak i trójfiguralnej „Ławki poetów” w Tarnowie przy ulicy Wałowej czy też pomnika Ignacego Daszyńskiego w Warszawie, jest tarnowianin Jacek Kucaba.
Z Rynku jedziemy w kierunku widocznego kościoła, za którym skręcamy w ul. Łokietka. Mijamy kościół pw. św. Katarzyny wybudowany w 1940 roku staraniem ówczesnego proboszcza ks. Jakuba Wyrwy. Wcześniejsza, drewniana świątynia z II połowy XVII w., została w 1947 roku przeniesiona do pobliskiej Kowalowej.
Ulicą Łokietka przez 2,8 km wyjeżdżamy z Ryglic w kierunku południowym. Po dojeździe do ul. 11 Listopada kontynuujemy jazdę na południe. Przy skrzyżowaniu ulic po stronie zachodniej, za drzewami znajduje się Krzyż Papieski z umieszczonymi na postumencie płaskorzeźbami św. Jana Pawła II, Matki Boskiej Częstochowskiej i rzeźbę Piety. Krzyż ustawiony został w 1984 roku jako wotum wdzięczności za wybór papieża – Polaka. Inicjatorem i wykonawcą tego przedsięwzięcia był Edward Stepek artysta – malarz z Ryglic. Po przejechaniu 1,4 km możemy odbić w prawo na Ostry Kamień.
Ostry Kamień, nazywany też Pasia (527 m n.p.m.) to szczyt na Pogórzu Ciężkowickim w Paśmie Brzanki na pograniczu Żurowej i Ryglic. Ostry Kamień zawdzięcza swą nazwę znajdującej się w pobliżu wierzchołka wychodni skalnej w kształcie wysokiej pochylonej grzędy, zbudowanej z piaskowca istebniańskiego. W przeszłości prawdopodobnie było to pogańskie miejsce kultu. Podczas potopu szwedzkiego biwakowali tutaj najeźdźcy a w nieodległych czasach Romowie urządzali śluby i sądy.
Wracamy na trasę i aż do Żurowej jedziemy niebieskim szlakiem rowerowym. Dojeżdżamy do Żurowej. Najważniejszą budowlą blisko tysięcznej miejscowości jest drewniany, o konstrukcji zrębowej, szalowany, jednonawowy kościół parafialny pw. św. Małgorzaty. Kościół został wzniesiony w latach 1595-1602. W 1906 roku świątynia została powiększona przez przedłużenie nawy i dobudowanie obszernej kruchty od strony zachodniej. Okna znajdują się tylko od strony południowej.
Po krótkiej przerwie jedziemy w kierunku Olszyn. Przy OSP przecinamy drogę z Ryglic do Ołpin. Jedziemy bocznymi drogami przez 3 km. W centrum Olszyn skręcamy w prawo i od razu w lewo. Warto nadmienić, iż niedaleko skrzyżowania, 400 metrów w kierunku Szerzyn znajduje się pomnik Lotników Polskich. Monument upamiętnia siedmiu polskich lotników, którzy podczas II wojny światowej, niosąc pomoc powstańczej Warszawie, w nocy z 16 na 17 sierpnia 1944 roku, zginęli w katastrofie samolotu Liberator EW-275 „R”. Ponadto w Olszynach, za mijaną siedzibą OSP znajduje się cmentarz wojenny nr 113 z I wojny światowej. Na tym zabytkowym cmentarzu pochowano 172 żołnierzy w pojedynczych grobach: 70 żołnierzy austro-węgierskich, 20 żołnierzy niemieckich oraz 82 żołnierzy rosyjskich.
My przez 3,8 km kontynuujemy jazdę w kierunku Rzepiennika Biskupiego. Na końcu drogi skręcamy
w prawo i przez 1,1 km jedziemy żółtym szlakiem rowerowym. Dojeżdżamy do najmniejszego kościółka drewnianego w Małopolsce.
Kościół św. Jana Chrzciciela w Rzepienniku Biskupim. To gotycki, drewniany kościół z XVII-wieczną wieżą, kilkakrotnie odnawiany i usytuowany na wzniesieniu z przepięknym widokiem na Pogórze Ciężkowickie. To jeden z najcenniejszych zabytków drewnianej architektury w Małopolsce, wpisany na szlak architektury drewnianej. Kościół ma wiele ciekawych elementów, takich jak późnorenesansowy ołtarz główny, barokowy ołtarz boczny z wizerunkiem św. Jana Chrzciciela oraz gotycko-renesansowy tryptyk z początku XVI wieku. Warto zwrócić uwagę również na piękną, polichromowaną ambonę oraz krucyfiks ludowy z XVII wieku.
Po przerwie na zwiedzanie jedziemy w kierunku południowym do drogi wojewódzkiej (DW) nr 980, na którą skręcamy w prawo. Drogą wojewódzką jedziemy przez kolejne 3 km, by tuż za „wiejską katedrą” - neogotyckim kościołem, skręcić w prawo na Jodłówkę Tuchowską.
Jeśli dysponujemy czasem warto skręcić w kierunku miejscowości Turza. Po przejechaniu 5 km dojedziemy do Winnicy Koba. To miejsce pełne magii i smaku, gdzie wino gronowe jest wytwarzane z pasją z własnych upraw tego malowniczego gospodarstwa. Odwiedzający mają możliwość skosztowania tych wybornych win podczas wcześniej umówionych degustacji i zwiedzania winnicy. Przybywając tutaj, turyści mogą również cieszyć się wspaniałym widokiem na otaczające wzgórza, w tym na Brzanki, Beskid Niski i Tatry. Winnica KoBa to idealne miejsce dla miłośników wina, którzy pragną odpocząć i zanurzyć się w niezapomnianym doświadczeniu degustacji wina w urokliwej okolicy Mikroregionu Pogórze. Od skrzyżowania z drogą na Turzę jedziemy kilometr do Słonecznego Wzgórza. Tu przerwa na obiad.
W restauracji Słoneczne Wzgórze serwowana jest wyśmienita polska kuchnia, przygotowywana z pasją i należytą starannością, zawsze ze świeżych składników. W ofercie znajduje się przepyszna pizza, liczne propozycje deserów, a także napoje ciepłe i zimne.
Słoneczne Wzgórze to idealne miejsce na rodzinny obiad, spotkanie biznesowe czy romantyczną kolację. Obiekt jest czynny przez 7 dni w tygodniu, a obsługę stanowią profesjonalni kucharze i doświadczeni kelnerzy.
Po przerwie wracamy na trasę i po 4,5 km dojeżdżamy do Jodłówki Tuchowskiej. Tutaj na uwagę zasługuje izba muzealna (m.in. części z trzech rozbitych samolotów, które w czasie II wojny światowej spadły na terytorium Olszyn, Ryglic i Uniszowej, u stóp Liweckiej Góry oraz eksponaty dotyczące działalności partyzanckiej I Batalionu „Barbara”, który stacjonował w Jodłówce Tuchowskiej) oraz drewniany kościół z 1871 r. wybudowany przez żydowskiego właściciela Jodłówki, Mendla Kalba, który kupił wieś wraz z obowiązkiem wystawienia kościoła. Za kościołem i izbą muzealną skręcamy w prawo na Olszyny, by po 1,5 km skręcić w lewo w kierunku wieży widokowej. Jeśli chcemy zobaczyć nietypową budowlę – dawną XVI-wieczną kamienną latarnię lądową należy skręcić w prawo na Rzepiennik Strzyżewski. Dawna latarnia a obecnie kapliczka słupowa, znajduje się 350 metrów od skrzyżowania. Według tradycji latarnia pełniła funkcję drogowskazu dla kupców przemierzających szlak handlowy na Węgry oraz innych podróżnych, m.in. zbrojnych rycerzy czy pielgrzymów zdążających do okolicznych sanktuariów.
Wracamy na skrzyżowanie (jeśli zwiedzaliśmy dawną latarnię to jedziemy prosto). Do bacówki na Brzance i pod wieżę podążamy czerwonym i żółtym szlakiem rowerowym. Na szczycie Brzanki kolejny postój.
Pasmo Brzanki (nazywane również Pasmem Brzanki i Liwocza) to górskie pasmo na Pogórzu Ciężkowickim, pomiędzy dolinami rzek: Białej i Wisłoki. Najwyższymi wzniesieniami są Liwocz (562 m) – jednocześnie najwyższy szczyt Pogórza Ciężkowickiego oraz Brzanka (534 m).
Wieża widokowa na Brzance – turystyczna wieża widokowa, otwarta w 2006, na wschodnim stoku Brzanki (534 m), znajdująca się w miejscowości Jodłówka Tuchowska, na Pogórzu Ciężkowickim. Jest to zwężająca się ku górze konstrukcja stalowo-kratowa wypełniona drewnem, składająca się z kilku kondygnacji, do których prowadzą szerokie schody. Posiada cztery tarasy widokowe. Całkowita wysokość wieży zwieńczonej czterospadowym dachem wynosi 23 m. Najwyższa platforma widokowa znajduje się na wysokości około 18 m. Została na niej zamontowana fotograficzna panorama z opisem widocznych wzniesień i miejsc oraz informacjami tekstowymi atrakcji turystycznych. Z wieży roztacza się rozległy widok obejmujący: Pogórze Ciężkowickie, Pogórze Rożnowskie, Tatry. Wejście na górę jest bezpłatne. Otwarta jest całą dobę. U stóp wieży na Brzance zostały postawione: mapy z informacjami krajoznawczymi, zadaszone stoły, miejsce na grilla, toalety oraz przygotowano parking dla samochodów. Tuż obok wieży znajduję sie Bacówka.
Bacówka Brzanka oferuje wspaniałe możliwości noclegowe dla turystów poszukujących wypoczynku wśród pięknych widoków pogórzańskiego krajobrazu. Budynki Bacówki są drewniane i klimatyczne, a ich położenie na wysokości 508 m n.p.m. pod szczytem Brzanka, w Parku Krajobrazowym Pasma Brzanki, gwarantuje wyjątkowo malowniczy widok na okolicę. Bacówka została otwarta w 1981 roku przez PTTK i od tego czasu przeszła kilka modernizacji, aby zapewnić swoim gościom maksymalny komfort.
W obecnej chwili Bacówka dysponuje 28 miejscami noclegowymi w pokojach 2-, 3-, 4- i 6-osobowych, z możliwością dostawek. Na parterze budynku znajduje się jadalnia z kominkiem, która pomieści bez problemu 30 osób przy stołach, a także telewizor z odtwarzaczem DVD oraz mini audio, zapewniające informacje i rozrywkę. Bufet oferuje szeroki wybór dań oraz codzienne specjały, w tym wyroby własne, a także kawę, napoje zimne i gorące.
Bacówka Brzanka to doskonałe miejsce dla turystów, którzy chcą wypocząć na łonie natury. W bezpośrednim sąsiedztwie schroniska znajdują się atrakcje takie jak teren rekreacyjny, boisko do siatkówki, miejsce na ognisko i grill murowany,
Z Brzanki, zielonym szlakiem rowerowym zjeżdżamy przez ponad 5,5 km do Burzyna. Dalej do Tuchowa (ulicami: Polną, Kolejową, Mickiewicza) jedziemy wzdłuż niebieskiego szlaku pieszego z Tarnowa na Wielki Rogacz.
Tuchów posiada prawa miejskie od 1340 r i obecne liczy około 6,5 tys. mieszkańców. Miasteczko słynie
z corocznego Wielkiego Odpustu, który twa od 1 do 9 lipca. Do klasztoru Redemptorystów, w którym mieści się największe w diecezji tarnowskiej sanktuarium maryjne z cudownym obrazem, co roku przybywa ponad 100 000 pielgrzymów.
Od kilku lat Tuchów słynie również z największej w regionie imprezy winiarskiej – Międzynarodowego Festiwalu Wina „Tuchovinifest”.Odbywająca się każdego roku w sierpniu impreza ściąga tysiące enoturystów by skosztować win zarówno lokalnych z terenu EnoTarnowskie, jak i krajowych i zagranicznych wystawców.
Z Rynku ul. Daszyńskiego jedziemy w kierunku Tarnowa. Mijamy żelazny most na rzece Białej
z charakterystycznymi, wypukłymi przęsłami o ciekawej nitowanej konstrukcji. Tuż za nim, na rondzie, skręcamy w prawo, w ul. Ryglicką. Nowo oddaną obwodnicą jedziemy do kolejnego ronda, które opuszczamy drugim zjazdem – ul. Ryglicką. Przez kolejne 3,5 km jedziemy w kierunku Ryglic, by tuż za znakiem „Bistuszowa” skręcić w prawo i zakończyć 46 kilometrową wycieczkę, w gospodarstwie EkoSioło.
Opracowano na zlecenie Lokalnej Grupy Działania Dunajec-Biała, Pogórzańskiego Stowarzyszenia Rozwoju oraz Stowarzyszenia „Na Śliwkowym Szlaku” przez Pana Marcina Pałacha.