Przedstawiamy jednodniową ofertę spędzania czasu wolnego na obszarze Mikroregionu Pogórze w oparciu o idee Slow Food Travel. Tym razem rozpoczynamy wycieczkę w gospodarstwie agroturystycznym – „Filipówka na Podlesiu” w Uniszowej. Jest to propozycja dla osób, które preferują rowery górskie.
Z „Filipówki” skręcamy w lewo na wąską, asfaltową drogę i przez 3 km jedziemy nią w kierunku Ryglic. Po drodze z lewej strony mijamy kapliczkę domkową pw. Najświętszej Marii Panny ufundowaną ponad sto lat temu przez okolicznych mieszkańców oraz ogrodzony cmentarz żydowski (uwagę zwracają macewy miejscowych rabinów i cadyków, które zabezpieczone są metalowymi daszkami).
Do Rynku dojeżdżamy ulicami Batalionów Chłopskich, Batalionu Barbara oraz 11 Listopada. Tuż przed Rynkiem, za cmentarzem komunalnym po lewej stronie możemy zatrzymać się aby podziwiać jedyny
w swoim rodzaju wiatrak pogórzański.
Ta imponująca budowla drewniana powstała w 1938 roku i służyła jako młyn napędzany siłą wiatru. Została oszalowana deskami i pokryta dwuspadowym dachem gontowym. Ciekawostką jest to, że podczas II wojny światowej Niemcy zakazali mielenia ziarna na mąkę i plombowali kamień młyński pod rygorem rozstrzelania. Jednak dzielny gospodarz podmieniał kamień na niezaplombowany i dzięki temu wiatrak funkcjonował do lat 50-tych. Teraz wiatrak został odrestaurowany przez właścicieli, którzy wykorzystali wszystkie oryginalne elementy, których stan techniczny na to pozwalał.
Ryglice, to niewielkie liczące blisko trzy tysiące mieszkańców miasteczko, które otrzymało prawa miejskie w 1824 roku, natomiast utraciło je w 1934 r., by znów je otrzymać w roku 2001. Do najcenniejszych zabytków w miasteczku zaliczymy spichlerz, zespół pałacowo–parkowy oraz neogotycki kościół. Warto odnotować, iż w 1656 roku w Ryglicach pobici zostali Szwedzi – na pamiątkę tego wydarzenia potok przepływający przez miasto nosi nazwę Szwedka.
Na Rynku warto zobaczyć intrygujący pomnik „teściowej” - fontannę z postaciami naturalnej wielkości, matki z dzieckiem oraz babci, symbolizującymi rodziny czekające na powrót bliskich z emigracji. „Pogórzańska Penelopa”, bo tak nazywa się oficjalnie grupa rzeźb, których autorem, podobnie jak i trójfiguralnej „Ławki poetów” w Tarnowie przy ulicy Wałowej czy też pomnika Ignacego Daszyńskiego w Warszawie, jest tarnowianin Jacek Kucaba.
Z Rynku jedziemy ulicą ks. J. Wyrwy w kierunku widocznego kościoła. Za kościołem skręcamy w prawo na ul. Łokietka, którą przez 2,8 km wyjeżdżamy z miasteczka w kierunku południowym. Po dojeździe do ul. 11 Listopada kontynuujemy jazdę na południe, drogą asfaltową pod górę. Przy skrzyżowaniu ulic po stronie zachodniej za drzewami znajduje się Krzyż Papieski z 1984 roku z umieszczonymi na postumencie płaskorzeźbami św. Jana Pawła II, Matki Boskiej Częstochowskiej i rzeźbę Piety. Po przejechaniu 1,4 km skręcamy w prawo na Ostry Kamień.
Ostry Kamień, nazywany też Pasia (527 m n.p.m.) to szczyt na Pogórzu Ciężkowickim w Paśmie Brzanki na pograniczu Żurowej i Ryglic. Ostry Kamień zawdzięcza swą nazwę znajdującej się w pobliżu wierzchołka wychodni skalnej w kształcie wysokiej pochylonej grzędy, zbudowanej z piaskowca istebniańskiego. Świetny punkt widokowy na Tatry, Beskidy.
W przeszłości prawdopodobnie było to pogańskie miejsce kultu, podczas potopu szwedzkiego biwakowali tutaj najeźdźcy a w nieodległych czasach Romowie urządzali śluby i sądy.
W kierunku Brzanki kontynuujemy jazdę żółtym i zielonym szlakiem. Przez 2,4 km zjeżdżamy przez las do przysiółka Ratówki. Tutaj na polanie możemy delektować się pięknym widokiem na południe a przy dobrej widoczności można podziwiać wspaniałą panoramę niemal całych Tatr. Kontynuujemy podjazd na Brzankę przez ok. 700 metrów. Po drodze mijamy biały, kamienny krzyż z 1899 roku oraz murowaną kapliczkę pokrytą kamieniami otoczakami. Dojeżdżamy do skrzyżowania, które przejeżdżamy by pokonać ostatnie wzniesienie. Docieramy do bacówki na Brzance i pod wieżę widokową. To dobre miejsce na przerwę na obiad.
Wieża widokowa na Brzance – turystyczna wieża widokowa, otwarta w 2006, na wschodnim stoku Brzanki (534 m), znajdująca się w miejscowości Jodłówka Tuchowska, na Pogórzu Ciężkowickim. Jest to zwężająca się ku górze konstrukcja stalowo-kratowa wypełniona drewnem, składająca się z kilku kondygnacji, do których prowadzą szerokie schody. Posiada cztery tarasy widokowe. Całkowita wysokość wieży zwieńczonej czterospadowym dachem wynosi 23 m. Najwyższa platforma widokowa znajduje się na wysokości około 18 m. Została na niej zamontowana fotograficzna panorama z opisem widocznych wzniesień i miejsc oraz informacjami tekstowymi atrakcji turystycznych. Z wieży roztacza się rozległy widok obejmujący: Pogórze Ciężkowickie, Pogórze Rożnowskie, Tatry. Wejście na górę jest bezpłatne. Otwarta jest całą dobę. U stóp wieży na Brzance zostały postawione: mapy z informacjami krajoznawczymi, zadaszone stoły, miejsce na grilla, toalety oraz przygotowano parking dla samochodów. Tuż obok wieży znajduję sie Bacówka.
Bacówka Brzanka oferuje wspaniałe możliwości noclegowe dla turystów poszukujących wypoczynku wśród pięknych widoków pogórzańskiego krajobrazu. Budynki Bacówki są drewniane i klimatyczne, a ich położenie na wysokości 508 m n.p.m. pod szczytem Brzanka, w Parku Krajobrazowym Pasma Brzanki, gwarantuje wyjątkowo malowniczy widok na okolicę. Bacówka została otwarta w 1981 roku przez PTTK i od tego czasu przeszła kilka modernizacji, aby zapewnić swoim gościom maksymalny komfort.
W obecnej chwili Bacówka dysponuje 28 miejscami noclegowymi w pokojach 2-, 3-, 4- i 6-osobowych, z możliwością dostawek. Na parterze budynku znajduje się jadalnia z kominkiem, która pomieści bez problemu 30 osób przy stołach, a także telewizor z odtwarzaczem DVD oraz mini audio, zapewniające informacje i rozrywkę. Bufet oferuje szeroki wybór dań oraz codzienne specjały, w tym wyroby własne, a także kawę, napoje zimne i gorące.
Bacówka Brzanka to doskonałe miejsce dla turystów, którzy chcą wypocząć na łonie natury. W bezpośrednim sąsiedztwie schroniska znajdują się atrakcje takie jak teren rekreacyjny, boisko do siatkówki, miejsce na ognisko i murowany grill.
Po odpoczynku zjeżdżamy do skrzyżowania, skręcamy w prawo na Ryglice i dalej żółtym szlakiem rowerowym w dół do Uniszowej i do „Filipówki”. Przed nami ostatnie 2,3 km.
Opracowano na zlecenie Lokalnej Grupy Działania Dunajec-Biała, Pogórzańskiego Stowarzyszenia Rozwoju oraz Stowarzyszenia „Na Śliwkowym Szlaku” przez Pana Marcina Pałacha.